Chevrolet

Na de oorlog kocht de brandweer in Antwerpen twee dump-legerwagens. De eerste was een Ford vierpitter, een voormalige postwagen van het Engelse leger. Het tweede voertuig was een Chevrolet zes-cilinder van het Canadese leger. Het had een hoge en een lage versnelling en was voorzien van een P.T.O. (d.w.z. een extra uitgang op de versnellingsbak voor het aandrijven van werktuigen). Van deze wagen maakte Toon Hoogendoorn met veel technisch vernuft een nieuwe spuitwagen. De aankoop van deze legerwagens was het werk van drie Goirlenaren met veel belangstelling voor techniek en met passie voor de brandweer. Het was de gemeentescretaris A. Smits, de brandweercommandant Jan Bertens (die vroeger machinist was geweest op de spoorlijn Rotterdam-Hoek van Holland, en de garagehouder en man-met-gouden-handen Toon Hoogendoorn. Dit driemanschap bedacht het concept en begeleidde de bouw van beide brandweerauto's. 

De Chevrolet werd door Remmers Carrosseriebouw in Tilburg voorzien van een opbouw met vier extra zitplaatsen, nadat de firma Bachhuis een Bachitra hogedruk-pomp met 1000 liter watertank had ingebouwd. De pomp was een dub-belwerkende zuigerpomp met een water- en oliezijde. Deze oliezijde was de aandrijving van de waterpomp en werd op zijn beurt via de versnellingsbak met extra vrijloop aangedreven. Deze overbrenging werd door Toon Hoogendoorn zelf ingebouwd. Met de montage van een aangepaste trekhaak was de auto bovendien geschikt als trekker voor een losse motorspuit.

De conceptie voor deze constructie was in die tijd zeer vooruitstrevend. De waterdruk kon worden opgevoerd tot dertig bar. Hiermee werd het water verneveld tot zeer fijne waterdruppeltjes, bijna damp. Hierop berust de geavanceerde blustechniek die het fijn verdeelde water snel doet verdampen en daardoor een groot koelend effect heeft. De oude, vertrouwde Chevrolet, werd in vakkringen ook wel "de nevel" genoemd.